Lech Witkowski

profesor zwyczajny, filozof, epistemolog, pedagog, historyki idei i kulturoznawca, badacz teorii dwoistości i teorii tożsamości, jeden z najgłębszych i najpracowitszych umysłów współczesnych w polskiej humanistyce. Realizuje tematy badawcze: Profile i tropy ambiwalencji w kulturze, Paideia i jej oblicza w humanistyce, Humanistyka stosowana, Historia polskiej myśli pedagogicznej.

"Nie ma jednak wątpliwości, że dzięki tym pracom nastąpił skok jakościowy w polskiej pedagogice"
prof. Tadeusz Szubka, filozof, dyrektor Instytutu Filozofii w Uniwersytecie Szczecińskim

Z wielką i niekłamaną przyjemnością przedstawiamy dziś sylwetkę profesora zwyczajnego dr hab. Lecha Witkowskiego, badacza, który jako pierwszy podjął trud nowego odczytania dzieła przedwojennych pedagogów i zrobił to w sposób mistrzowski („Przełom dwoistości w pedagogice polskiej", „Niewidzialne środowisko"), ustanawiając cezurę w polskiej myśli pedagogicznej. Tak jak niezwykłe są książki profesora, tak niestandardowe jest jego życie i droga akademicka. Urodzony w Olsztynie w 1951 roku, profesor Witkowski ukończył I LO im. M. Kopernika w Toruniu w 1969 roku jako prymus szkoły, po czym na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, odbył studia na wydziale… matematycznym, nagrodzony w 1973 roku tytułem najlepszego studenta UMK Primus Inter Pares. Ukończywszy studia w 1974 r. już w r. 1980 obronił dysertację doktorską z filozofii pt. Teoria poznania we współczesnym racjonalizmie (na przykładzie koncepcji Ferdynanda Gonsetha), tym razem na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Na habilitację uzyskał w r. 1990, na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, za dorobek i rozprawę zatytułowaną „Tożsamość i zmiana. Wstęp do epistemologicznej analizy kontekstów edukacyjnych", po czym już w roku 1992 r. otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Przez szereg lat prowadził wykłady na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także, gościnnie, w Kanadzie, USA, Włoszech i Szwajcarii. Wykłada po włosku, francusku, angielsku i rosyjsku. Profesor wypromował 10 doktorów, 4 z nich są już samodzielnymi pracownikami nauki. Obecnie związany jest z Akademią Pomorską w Słupsku. Profesor Witkowski wielokrotnie przewodniczył gremiom konkursowym na granty naukowe w Komitecie Badań Naukowych, później sam realizował projekty naukowe zatwierdzane przez Narodowe Centrum Nauki. Przez jedną kadencję był prezydentem International Society for Universal Dialogue w Bostonie, wreszcie – laureatem nagród, m.in. Nagrody Ministerstwa Edukacji Narodowej, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Nagrody PAN im. W. Spasowskiego (2009); jest także zdobywcą tytułu Mistrza Pedagogii (2013), jednym z dziesięciu kandydatów nominowanych do Nagrody Długosza (2010), a także zwycięzcą plebiscytu internautów na najlepszą książkę pedagogiczną 2010 r. W roku 2020 otrzymał Medal Polskiej Izby Ekologii za zasługi dla idei zrównoważonego rozwoju, a w roku 2021 ZG PTP przyznał mu Medal za zasługi do pedagogiki polskiej. Profesor opublikował ponad 20 książek autorskich i kilkanaście (współ)redagował, z czego niemal połowę wydał w Oficynie Wydawniczej Impuls w Krakowie.

Henry A. Giroux

(rocznik 1943) kierował Center for Education, Miami University, Oxford, Ohio, następnie na Penn State University w Pensylwanii, a od 2004 roku kieruje Global Television Network Chair, English and Cultural Studies Department, Faculty of Humanities, McMaster University, Hamilton, Ontario.

Jest laureatem wielu nagrod, w tym za bestsellerowy charakter jego publikacji. Jego książki, artykuły i wywiady były tłumaczone na języki: hiszpański, fiński, grecki, turecki, portugalski i – jak widać z zawartości tej książki – także na polski. Wielokrotnie występował jako Keynote Speaker na międzynarodowych kongresach, zjazdach i sympozjach. Łącznie opublikował 43 książki w wielu krajach świata; jest bardzo znany i ceniony w Ameryce Łacińskiej.