Społeczne i edukacyjne uwarunkowania rozwoju oraz funkcjonowania dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 25,80 zł
Podtytuł: Problemy edukacji, rehabilitacji i socjalizacji osób niepełnosprawnych. TOM 8 serii
Na całość opracowania składają się trzy części. W pierwszej autorzy skupiają się na problematyce rozwoju emocjonalnego oraz społecznego dzieci i młodzieży niepełnosprawnej. Część druga obejmuje wybrane zagadnienia funkcjonowania szkoły osadzonej w tyglu różnorodnych oczekiwań społecznych wobec tej instytucji...
Oddajemy do rąk Czytelników 8 z 17, tom serii „Problemy Edukacji, Rehabilitacji i Socjalizacji Osób Niepełnosprawnych”, zatytułowany: Społeczne i edukacyjne uwarunkowania rozwoju oraz funkcjonowania dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością
Myślą przewodnią przedłożonego tomu Społeczne i edukacyjne uwarunkowania rozwoju oraz funkcjonowania dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością jest spojrzenie na zadania instytucji szkoły oraz uwarunkowania i efekty procesu kształcenia w kontekście rozwoju uczniów. Z jednej strony proces edukacji szkolnej traktowany jest jako ważny element wsparcia, wyznaczany potencjałem jego uczestników, a z drugiej – powinien on służyć rozwojowi uczniów. Na całość opracowania składają się trzy części. W pierwszej autorzy skupiają się na problematyce rozwoju emocjonalnego oraz społecznego dzieci i młodzieży niepełnosprawnej. Część druga obejmuje wybrane zagadnienia funkcjonowania szkoły osadzonej w tyglu różnorodnych oczekiwań społecznych wobec tej instytucji. W ostatniej części Czytelnik znajdzie teksty ukazujące złożoność uwarunkowań samego procesu kształcenia uczniów niepełnosprawnych. W niektórych przypadkach są one odnoszone do oczekiwań społecznych, w innych ukonstytuowane głownie na samych potrzebach uczestników procesu kształcenia.
Problemy edukacji, rehabilitacji i socjalizacji osób niepełnosprawnych - SERIA 17 książek:
Tom I: Wybrane aspekty pracy z niepełnosprawnymi
Tom II: Wielowymiarowość procesu rehabilitacji
Tom III: Rozwój i funkcjonowanie osób niepełnosprawnych. Konteksty edukacyjne i prawne
Tom IV: W stronę podmiotowości osób niepełnosprawnych
Tom V: Uczeń niepełnosprawny i jego nauczyciel w przestrzeni szkoły
Tom VI: Między wsparciem doraźnym a wspieraniem racjonalnym, czyli o uwarunkowaniach socjalizacji społecznej osób niepełnosprawnych
Tom VII: Zagadnienia funkcjonowania z ograniczoną sprawnością
Tom VIII: Społeczne i edukacyjne uwarunkowania rozwoju oraz funkcjonowania dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością
Tom IX: Zmaganie się z niepełnosprawnością – kolejne wyznaczniki
Tom X: Edukacja jako proces socjalizacji osób niepełnosprawnych
Tom XI: Człowiek z niepełnosprawnością w przestrzeni społecznej
Tom XII: Osobliwości zabiegów terapeutycznych w otwartym środowisku społecznym
Tom XIII: Wokół problemów edukacji i socjalizacji osób niepełnosprawnych – idee, koncepcje, badania
Tom XIV: Człowiek ze specjalnymi potrzebami w przestrzeni edukacyjnej i społecznej Polski oraz Republiki Czeskiej
Tom XV: Problematyka osób niepełnosprawnych w oglądzie teoretyków i praktyków
Tom XVI: Racjonalność oraz uwarunkowania procesów terapeutycznych osób niepełnosprawnych
Tom XVII: Rozwój usług asystenta osoby niepełnosprawnej w Polsce
Gajdzica Zenon
dr hab. nauk humanistycznych, pedagog, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach oraz Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu. Prodziekan ds. Naukowych i Współpracy z Zagranicą Wydziału Etnologii i Nauk o Edukacji UŚ w Cieszynie, kierownik tamtejszego Zakładu Pedagogiki Specjalnej.
Autor około 150 prac, wśród nich takich publikacji, jak: Podręcznik w procesie kształcenia uczniów z lekkim upośledzeniem umysłowym, Wyd. UŚ, Katowice 2002; Edukacyjne konteksty bezradności społecznej osób z lekkim upośledzeniem umysłowym, Wyd. UŚ, Katowice 2007. Współautor (z J. Wyczesany) opracowania Uwarunkowania edukacji i rehabilitacji uczniów o specjalnych potrzebach w rozwoju, Wyd. Nauk. AP, Kraków 2006. Współredaktor naukowy serii: „Problemy Edukacji, Rehabilitacji i Socjalizacji Osób Niepełnosprawnych”, t. 1–12, Impuls, Kraków.
Główne kierunki badań: edukacja i socjalizacja osób niepełnosprawnych intelektualnie, kształcenie integracyjne i inkluzyjne.
e-mail: zenon.gajdzica@us.edu.pl
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | Gajdzica Zenon |
ISBN druk | 978-83-7587-125-8 |
ISBN e-book | |
Objętość | 184 stron |
Wydanie | I, 2009 |
Format | B5 (160x235) |
Oprawa | miękka, klejona |
Wstęp (Zenon Gajdzica)
Introduction (Zenon Gajdzica)
Część I
Emocjonalne uwarunkowania rozwoju i funkcjonowania dzieci i młodzieży niepełnosprawnej
Teresa Borowska
Emocje dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim
Piotr Sipiorski
Problemy integracji uczniów z zaburzonym zachowaniem i zaburzeniami emocjonalnymi
Danuta Jankowska
Poglądy młodzieży upośledzonej umysłowo w stopniu lekkim na zachowania przejawiające elementy niedostosowania społecznego
Część II
Zadania szkoły w procesie wspierania ucznia niepełnosprawnego
Ladislav Horňak
Problemy wychowania dzieci romskich w szkołach dla uczniów z lekkim upośledzeniem umysłowym w Słowacji
Anna Zamkowska
Formy wsparcia ucznia z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim w szkole ogólnodostępnej
Danuta Osik-Chudowolska
Motywy wyboru szkoły z oddziałami integracyjnymi dla dzieci zdrowych i niepełnosprawnych w opinii rodziców i pedagogów
Część III
Uwarunkowania i efekty procesu uczenia się dziecka niepełnosprawnego
Grażyna Adamczyk
Realne możliwości wejścia na rynek pracy absolwentów szkół specjalnych z niepełnosprawnością intelektualną – stan obecny
Ewa Dyduch
Wpływ pełnej kontroli rodzicielskiej na proces uczenia się samodzielności dzieci z niepełnosprawnością intelektualną
Ewa Jaglarz, Jacek Sikorski
Pozycja socjometryczna uczniów w gimnazjalnej klasie integracyjnej
Bożena Kurasz
Z praktyki nauczyciela: edukacja osób niepełnosprawnych w klasach integracyjnych – szanse i zagrożenia
Jadwiga Oleksy, Agata Cabała
Integralne wychowanie i nauczanie jako podłoże kształtowania postaw wobec uczniów niepełnosprawnych – refleksje na temat czynności nauczyciela
Agnieszka Buczek
Efekty nauczania technologii informacyjnej uczniów z niepełnosprawnością intelektualną
Maria Jolanta Stąpor
Przesłanki ukrytego programu w edukacji osób niepełnosprawnych
Małgorzata Dąbkowska
Strategie postępowania z dzieckiem odmawiającym uczęszczania do szkoły z powodu fobii szkolnej
Szymon Godawa
Predyspozycje osobowościowe oligofrenopedagoga
Zenon Gajdzica
Wykształcenie nauczycieli pracujących w klasach integracyjnych
Kwestie przywołanych w podtytule zadań można rozpatrywać przynajmniej na trzech płaszczyznach. Pierwsza obejmuje zadania określone w aktach prawnych. Są one w przeważającej większości jasno sprecyzowane i wyraźnie zakreślają obowiązki i funkcje pedagoga specjalnego w klasie integracyjnej. Drugą należy wyprowadzić z założeń teoretycznych i wymagań metodycznych. Jej zakreślenie wymaga skrupulatnej kwerendy literatury, w tym także opracowań metodycznych, przy czym należy podkreślić, że teoretyczne podstawy integracji edukacyjnej w rodzimej literaturze nie doczekały się jeszcze należytej – wynikającej z potrzeb praktycznych – analizy. Można stwierdzić, że należą one do wątków zaniedbanych. Punktem wyjścia do zakreślenia trzeciej płaszczyzny powinny być opnie praktyków. Jej obszar zatem konstytuuje się w całości na działaniach praktycznych.
Ze względu na ograniczone ramy opracowania w dalszej części skupiam się na zaprezentowaniu pierwszej płaszczyzny. W mniejszym artykule spełnia ona jedynie funkcję wprowadzenia w problematykę, nie podejmuję więc dyskusji nad zaprezentowanymi zadaniami.
W Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 stycznia 2005 r. czytamy, że nauczyciele specjaliści współorganizujący proces edukacji integracyjnej (dawniej nauczyciele wspierający), posiadający odpowiednie kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska:
1. Rozpoznają potrzeby edukacyjne i możliwości psychofizyczne dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie.
2. Współorganizują zajęcia edukacyjne i pracę wychowawczą w formach integracyjnych, w szczególności:
– wspólnie z nauczycielami prowadzącymi zajęcia edukacyjne wybierają lub opracowują programy wychowania przedszkolnego i programy nauczania,
– dostosowują realizację programów wychowania przedszkolnego, programów nauczania, programu wychowawczego i programu profilaktyki do indywidualnych potrzeb edukacyjnych i możliwości psychofizycznych dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie,
– w zależności od indywidualnych potrzeb edukacyjnych i możliwości psychofizycznych uczniów niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie, wspólnie z nauczycielami prowadzącymi zajęcia edukacyjne opracowują dla każdego ucznia i realizują indywidualne programy edukacyjne określające zakres zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów oraz rodzaj zajęć rewalidacyjnych lub zajęć socjoterapeutycznych prowadzonych z uczniem,
– uczestniczą w zajęciach edukacyjnych prowadzonych przez innych nauczycieli.
3. Prowadzą zajęcia rewalidacyjne lub zajęcia socjoterapeutyczne.
4. Udzielają pomocy nauczycielom prowadzącym zajęcia edukacyjne w doborze metod pracy z uczniami niepełnosprawnymi oraz niedostosowanymi społecznie.
5. Prowadzą lub organizują różnego rodzaju formy pomocy pedagogicznej i psychologicznej dla dziecka i jego rodziny (tamże, § 5.1).
Najogólniej ujmując, do rozlicznych zadań pedagoga współorganizującego proces edukacji integracyjnej należą poruczenia związane z: diagnozą, opracowaniem indywidualnych programów, konstruowaniem procesu dydaktycznego (w formie zindywidualizowanej grupowej dla uczniów niepełnosprawnych oraz grupowej dla wszystkich uczniów w klasie), instruowaniem pedagogów innych specjalności, prowadzeniem i organizacją różnych form wsparcia oraz współpracą z rodzicami i innymi instytucjami wspomagającymi rozwój uczniów. Nie ulega wiec wątpliwości, że pedagog specjalny zatrudniony na wskazanym stanowisku powinien posiadać wiedzę z zakresu wszystkich niepełnosprawności, znać podstawy diagnozowania, orientować się w rozwoju i potrzebach uczniów pełnosprawnych, posiadać wiedzę metodyczną z zakresu różnych przedmiotów. Zapewne niezwykle ważne są także umiejętności współpracy i współdziałania z innymi uczestnikami procesu kształcenia, zwłaszcza nauczycielami innych specjalności, w związku z funkcją koordynującą. Dokładna analiza znacznie wydłuża uogólnioną listę umiejętności i wiadomości. Już pobieżna synteza zadań pokazuje, że nie sposób wyobrazić sobie studia, które w pełni przygotują do ich wypełniania. Najogólniej ujmując, nauczyciel współorganizujący proces edukacji integracyjnej powinien legitymować się dyplomami pedagogiki specjalnej w zakresie wszystkich specjalności popartymi gruntownym przygotowaniem pedagogicznym i psychologicznym oraz z zakresu metodyk nauczania poszczególnych przedmiotów. W praktyce oczywiście jest to niemożliwe. Czy jednak oznacza to, że nie można rzetelnie przygotować pedagoga specjalnego do pełnienia funkcji nauczyciela współorganizującego proces kształcenia w klasie integracyjnej? Sądzę, że odpowiedzi na to pytanie należy szukać w koncepcjach kształcenia nauczycieli, poszukiwaniach złotego środka między wyposażaniem w konkretną wiedzą merytoryczną i metodyczną, kształtowaniem (a może także wstępną selekcją) predyspozycji współpracy, komunikatywności, empatii, a także ogólnym rozwojem kreatywności (umiejętności reagowania na trudne sytuacje), otwartości i dążenia do samodoskonalenia.
Zobacz także
Powiązane produkty
- Brak powiązanych produktów