Oficyna Wydawnicza "Impuls"

Ekosystem to środowisko abiotyczne (biotop) wraz z wszystkimi zamieszkującymi je populacjami różnych gatunków (biocenoza) oraz procesy i zależności występujące między nimi, a także między nimi a środowiskiem nieożywionym.

Mówiąc prościej to książka o pięknie otaczającej nas przyrody, domowych zwierzętach i wzajemnych relacjach między człowiekiem i nimi.

Życie bez kotów, psów i innych zwierząt, wzajemnej relacji, fascynacji, emocjonalnych więzi i wzajemnego wspierania się byłoby końcem naszego świata, świata harmonii i równowagi pomiędzy wymianą energii i wpływaniem na siebie istot żywych.

Każdy z nas pragnie kochać i być kochanym. Jednakże samo pragnienie nie wystarczy. Wiele czynników wpływa na naszą wiedzę w tej materii, ale również wiele determinant je stymuluje. Po pierwsze nasza uczuciowość, po drugie pragnienie pojawienia się uczucia pełnego miłości do drugiej osoby, do zwierzęcia, ale również np. do innej materii ożywionej i nieożywionej, otaczającego nas świata, który tak myślę również oczekuje uwagi, podziwu.

Cóż to by było za życie, jakbyśmy spłycali nasz obiekt lokowania uczuć, tylko do drugiej bliskiej nam osoby. Dzielenie się miłością do zwierząt, tych najbliższych nam – domowych jeszcze bardziej buduje w nas potencjał tego szczególnego daru jakim jest uczucie miłości. Jednocześnie powinniśmy sobie zdawać sprawę z tego, że uczucie miłości jest równocześnie odwzajemnione. Życie w otoczeniu domowych zwierząt, otaczającej nas przyrody, to swoista terapia. Na pewno wyciszenie, kontemplacja i możliwość znalezienia odpowiedzi na nurtujące nas pytania: skąd przyszliśmy i dokąd zmierzamy?

Nikt nie otrzyma odpowiedzi od razu, natychmiast. Czasem musi upłynąć wiele lat pracy mentalnej, pracy nad sobą, nad zrozumieniem wielu aspektów życia, które nas determinują i kształtują.

Chciałabym jeszcze dodać, że także widoki pięknych gór dają możliwość pewnego zrozumienia, w jakim jesteśmy miejscu w stosunku do otaczającej nas przyrody. Piękny widok gór potrafi sprawić, że pokorniejemy i jesteśmy w stanie wejść ponownie na swoją ścieżkę życia, nie patrząc na modę, na chwilowe zachowania innych. Góry moim zdaniem dają nam siłę wolności wyboru drogi życiowej, stylu życia czy relaksu. Świadomość bycia cząstką przyrody, która nas otacza, nadal daje poczucie ulgi, wsparcia, wiary w pokonywanie codziennych, życiowych przeszkód czy wywiązywania się z powierzonych ról i zadań.

Kolejnym ważnym aspektem jest zdawanie sobie sprawy z tego jak wiele uczymy się od otaczającej nas fauny i flory. Obserwacja zachowania żyjących dziko zwierząt, ale również tych bliskich, domowych pogłębia możliwość rozumienia siebie i swoich relacji z innymi.

Mamy możliwość porównywania dwóch światów: ludzkiego i zwierzęcego. Czasem trudno oprzeć się zdziwieniu jak bardzo są podobne do siebie.

Uczuciowość w zachowaniu zwierząt, delikatność i dbanie o potomstwo wręcz pokazuje, jak ludzie powinni o takie cechy w swoim życiu zadbać. Czasem odnoszę wrażenie, że brak delikatności, niestosowność ludzkich zachowań, daje wiele do myślenia. Obserwacja świata przyrody i zwierząt prowadzi do wniosku, że jako istoty myślące mocno oddaliliśmy się od podstawowego kanonu życia zgodnego z zasadami tego świata. Trudno pogodzić się z jego ignorancją i lekceważeniem.
Od paru ładnych lat mieszkam na wsi, dokąd przeprowadziliśmy się z Krakowa, z uwagi na panujący w mieście duży hałas, ruch.

Zawsze marzyliśmy o życiu na wsi z dala od zgiełku, a blisko przyrody. Chcieliśmy mieć swoje drzewka owocowe, warzywa. Pragnęliśmy zamieszkać w miejscu, gdzie nasze trzy psy będą miały dużo swobody i wolności. Przyznam, że fascynowały mnie piękne widoki naszych cudownych gór: Tatr i Babiej Góry i właśnie one zadecydowały o wyborze miejsca właśnie tutaj, gdzie żyjemy. Wprawdzie niedaleko Krakowa, ale jakby dużo dalej. Cudowne widoki, cudowna okolica. Piszę o mojej fascynacji miejscem, która miała początek 25 lat temu.

Wtedy, przed laty, będąc idealistką na pewno wielu mankamentów, nie dostrzegłam, a może absolutnie nie chciałam ich wtedy zobaczyć?

Z czasem to co było wspaniałe bardzo zmieniło się na niekorzyść. Cywilizacja dotarła już do prawie wszystkich zakątków naszego kraju. Także ludzie od tego czasu, kiedy zmieniliśmy nasz adres zamieszkania, przeszli swoistą metamorfozę, w sensie niestety negatywnym. Niewiele zrobiliśmy, aby ochronić przyrodę przed zniszczeniem i degradacją. Nie można udawać, że tego problemu nie ma, czy być obojętnym jakby nas nie dotyczył. Zastanawiam się czy ludzie są jednak ignorantami, myśląc tylko o swoim wygodnym, dobrym życiu, nie myśląc jednocześnie o innych ludziach, o innych żyjących stworzeniach na ziemi. Mam na myśli cały świat otaczającej nas przyrody wraz z jej mieszkańcami.

Ciężko myśleć, że człowiek na wskroś istota rozumna tak lekko podchodził i nadal podchodzi do zagadnienia symbiozy i równowagi w świecie naszej bytności. Wprawdzie od zawsze podporządkowywał on sobie przyrodę pod własne potrzeby, a jak już je zaspokoił, to zaczął ekspansywnie ten świat wykorzystywać i nadal to robi nie zastanawiając się nad skutkami własnego zachowania pozbawionego logiki i rozsądku.

Tak mi się wydaje, że ludzkość nigdy się nie zatrzyma w tej swojej bezrozumnej gonitwie i ekspansji, niszcząc ten świat coraz bardziej, eksploatując go niemiłosiernie, a przy tym niszcząc bezpowrotnie…

Czasy, w których obecnie żyjemy są tak dynamiczne, ciekawe, mocno wyczerpujące, ale także przerażające. Początkowo, myślałam, że moja kolejna książka będzie lżejsza w swej treści, ale dylematy współczesnego życia człowieka, jego obcowania z naturą, przyrodą, który jako sprawca, często winowajca jawi się jako ten naczelny podmiot naszej struktury życia i przeżycia, mają wpływ na treść publikacji.

Nie sposób uniknąć tematów ludzkich cech, przywar, przyzwyczajeń, a także kultywowanych przez pokolenia wzorców wyniesionych z lat dzieciństwa. W poprzednich książkach skupiałam się na uczuciach, przeżyciach, relacjach pomiędzy ludźmi, sposobami zachowań wobec siebie i wobec najbliższych.

Jednak myślę, w dalszym ciągu, że należy pewne sugestie, propozycje powtarzać tak długo, aż trafią one do szerszej publiczności. Proszę mnie źle nie zrozumieć. Nie uważam, że mam monopol na mądrość, na przykłady i oceny. Pragnę jedynie wskazać, proponować, pewne zmiany zachowań, myślenia i działania.

Głęboko wierzę, że to się uda, że to jest dobry kierunek działania w ratowaniu wartości, na których oparty jest ten świat. Pamiętajmy, że mówiąc nasz świat myślę o świecie ludzkim, zwierzęcym i środowisku jego życia. Jedynie moim zdaniem spójność tych trzech sfer egzystencji życia na ziemi pomoże w pozytywnym myśleniu o przyszłości. Doskonale zdaję sobie sprawę, że przemawia przeze mnie ogromny zasób wiary, że jeśli tego chcemy, rozumiemy i świadomie podejmujemy działania, to musi się udać.

Mimo ogromnej wiary w dobro, każdego dnia mam wątpliwości, co do utrzymania naszego życia biologicznego w powiązaniu z życiem zwierząt i poszanowaniem całej przyrody, która nas karmi i otula.

Tak jak już wspomniałam, we wcześniejszych książkach przeprowadziłam analizę relacji międzyludzkich, opisałam zachowania, które pomagają w stworzeniu dobrych, szczerych relacji pomiędzy ludźmi, które są podstawą w komunikacji, a co za tym idzie we współpracy, w zrozumieniu wzajemnym, wspólnym działaniu i rozwiązywaniu problemów i zadań.

[...]